Bijna klaar, nog niet helemaal tevreden

Ik ben niet snel tevreden. En dat maakt het af te toe best wel eens moeilijk, of beter gezegd, ik maak het me zelf af en toe erg moeilijk. Popje moest nog kleren aan. Ze heeft een week naar me zitten staren in haar ondergoed. Nadat ik er in iedergeval over uit was dat het vestje en de schoentjes blauw moesten zijn heb ik een paar patronen gepakt en aangepast naar haar maat. Ziezo, dat is af en naar mijn zin. Maar nu de jurk.

Omdat ik niet de juiste grootte had vond ik het jammer om in het originele stofje te knippen dus eerst met een roze ruitje geprobeerd. Vol goede moed begin je daar dan aan en dan heb je vaak geen zin meer om het origineel te maken. Maar toch aan begonnen....of toch niet? Nee, toch nog even bij de Quiltwinkel een leuk stofje gehaald (omdat ik toch in de stad was). Zondag begonnen aan het jurkje en toen het bijna af was kwam er een opmerking vanaf de hoek van de bank: goh, net een pyama...... daar moet je het dan weer mee doen. De rok is naar mijn zin niet wijd genoeg dus mezelf kennende ga ik die er nog afhalen en een wijdere voor in de plaats  maken, maar alleen als ik nog genoeg stof over heb, anders is dat een idee voor het volgende jurkje.

Waarschijnlijk ga ik het mondje ook nog veranderen want ze kijkt niet altijd vrolijk, maar ook daar ga ik nog eens goed over nadenken.

Inmiddels is mijn grote pop ook bijna af. De tuinbroek is klaar maar een jurk vind ik toch leuker, die ligt nu nog op de kniptafel. Vandaag een bestelling gemaakt dus dat gaat altijd voor. Nog een uurtje en dan komen de kids weer thuis. Dus nog even aan de slag...